วันอังคารที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2554

พัฒนาขึ้นอีกขั้นในวัย 2 เดือนเต็ม

        คุณแม่และป๊ะป๊าให้ความสำคัญกับพัฒนาการตามวัยและตามความสามารถในการเรียนรู้ของลูกมูจิเป็นหลักนะค่ะ ตอนนี้ลูกย่างเข้าเดือนที่ 3 ในคู่มือเค้าว่าๆ เป็นช่วงวัยที่ลูกจะเริ่มสนใจจะสื่อสารกับแม่และป๊ะป๊ามากขึ้น คุณแม่เองก็สังเกตได้จากรอยยิ้มค่ะ ที่จะได้เห็นเป็นประจำและบ่อยครั้งมากขึ้น เมื่อลูกมูจิกินนมคุณแม่อิ่ม ผ้าอ้อมลูกไม่ชื้น และสบายตัว 
        และอีกเรื่องที่เป็นสิ่งใหม่ก็คือลูกตื่นตอนกลางวันมากขึ้น ก็แทบจะทั้งวันเลยนะคะ คุณแม่และป๊ะป๊าก็สรรหาของเล่นต่างๆ มาคอยเล่นกะลูกนะคะ เพื่อเสริมพัฒนาการต่างๆ ทั้งการควบคุมมือไม้ การควบคุมอารมย์ความตื่นเต้น การมองเห็น และอื่นๆ คุณแม่ตัดเล็บลูกให้สั้นๆ และปล่อยให้ลูกได้มีเวลาตอนถอดถุงมือนานขึ้น ในระหว่าง "เล่น" ที่สำคัญลูกมูจิพักนี้ก็กินเก่งขึ้นมากๆ ตัวโตขึ้นผิดหูผิดตาค่ะ ตอนนี้ คุณแม่ภูมิใจจริงๆ ตั้งแต่ตอนที่ลูกเกิด ตอนนี้ลูกก็เติบโตขึ้นมาได้แค่เพราะกินนมจากเต้าคุณแม่ ประทับใจมากเลยค่ะ ^_^
        มาดูของเล่นของลูก มันคือ สนามออกกำลังกายที่คุณป๊ะป๊าซื้อให้เมื่อนานแล้ว ก่อนหน้านี้ แต่เมื่อก่อนลูกยังกลัวๆ ร้องไห้จ้า เล่นไม่เป็นค่ะ ตอนนี้ลูกก็สามารถเปิดใจยอมรับมากขึ้น เริ่มจะใช้มือไปจิ้มๆ ตัวตุ๊กตาต่างๆ ได้แล้วค่ะ
จ้องใหญ่ ซักพักก็เอามือตบๆ ค่ะ ^_^
        ตกเย็นบ่าย 4 โมงก็ได้เวลาพาน้องมูจิลงอ่าง ตอนอาบน้ำก็จะหยุดร้อง เก่งมากๆเลยค่ะลูก คุณป๊ะป๊ามาเยี่ยมแบบนี้ ก็จะได้พาลูกออกไปขับรถเล่น และอุ้มเดินเล่นที่ริมแม่น้ำโขงค่ะ มีคุณป้าคุณอาเดินผ่านมายิ้มทักทายลูกเยอะแยะเลยค่ะ ออกไปแบบนี้ ลูกคงชอบ จะนอนหลับตาพริ้ม สบายตัวตลอดๆ เลยค่ะ
        คืนนี้ขอให้ลูกมูจิ หลับฝันดีนะคะ พรุ่งนี้มีนัดฉีดวัคซีนครบ 2 เดือนค่ะ ได้แก่ วัคซีนป้องกันโปลิโอ วัคซีนป้องกันคอตีบ ไอกรน บาดทะยัก และ ไวรัสตับอักเสบบี (เข็มที่ 2) ค่ะ ป๊ะป๊าคงพาไปเช้าช่วง 07:00 น. ที่คลีนิคหมอ นัทยา ก้องเกียรติกมล กุมารแพทย์ จากโรงพยาบาลนครพนม เพราะตอนบ่ายป๊ะป๊าจะเดินทางกลับแล้วค่ะ T_T คุณแม่กะน้องมูจิคงคิดถึงแย่ โดยเฉพาะลูกเพราะป๊ะป๊าเล่นกับน้องได้มันส์มากๆ
        พรุ่งนี้จะมาเล่าเรื่องการเดินทางไปพบคุณหมอของน้องมูจิต่อค่ะ

น้องมูจิลืมตาดูโลก

ภาพนี้ตอนออกมาจากห้องคลอดใหม่ๆ
คุณพยาบาลอุ้มมาให้คุณแม่ให้นมหลังอาบน้ำ
น้องมูจิ Profile
ชื่อจริง : ชมพูนุท ภคภาพรวงศ์
ชื่อเล่น : มูจิ
เพศ : หญิง
วันเดือนปีเกิด : 21 มกราคม 2554
เวลาคลอด : 09:54 am
น้ำหนักแรกเกิด : 2,815 กรัม
ความยาวแรกเกิด : 48 ซม.
ความยาวรอบศีรษะ : 33 ซม.
หมู่โลหิต : A
สถานที่เกิด : โรงพยาบาลชลบุรี
ชื่อคุณพ่อ : ศุภสิทธิ์ ภคภาพรวงศ์
ชื่อคุณแม่ : ปนัดดา พนมศักดิ์
สูติแพทย์ : นพ.ธีรภัทร จุลละพราหมณ์
กุมารแพทย์ : นพ.สุชาติ หงส์ศิริวรรณ
กลัวลูกมูจิหนาวค่ะ ห่มผ้านุ่มๆเพิ่มซะเลย
         วันคลอดน้องมูจิ คุณแม่ตื่นเต้นมากๆ เป็นประสบการณ์ใหม่ที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน ทั้งวิตก ทั้งตื่นเต้น ประกอบกันไป ไปถึงโรงพยาบาลเวลา 06:00 น. ของวันศุกร์ที่ 21 มกราคม 54 ป๊ะป๊าได้ที่จอดรถใกล้ตึกฯ มากๆ ค่ะ พอไปถึงที่ห้องเตรียมคลอด ป๊ะป๊าต้องไปรอที่ด้านนอกแล้ว คุณพยาบาลก็ซักประวัติเพิ่มเล็กน้อย (เนื่องจากเมื่อวานได้มาทำประวัติไว้เรียบร้อยแล้ว) และก็ต้องรอค่ะ เช้านี้มีคุณแม่ท่านอื่นๆ ที่เจ็บท้องคลอดเข้ามา 3-4 คน ห้องเตรียมคลอดก็ดูชุลมุนเล็กน้อย เมื่อถึงคิวคุณแม่ พยาบาลก็จัดการสวนอุจจาระ โกนเป็นรองทรง และใส่น้ำเกลือ (เข็มน้ำเกลือใหญ่มาก คุณพยาบาลแจ้งว่า เข็มไซส์นี้เมื่อเกิดฉุกเฉินที่คุณแม่จะต้องให้เลือดก็จะสามารถให้ได้เลยอะไรแบบนั้น) เีรียบร้อยแล้วก็ไปนอนรอค่ะ รอคิว รอคุณหมอ รอเวลา
        คุณแม่เป็นคิวที่ 2 เวลา 9 โมงครึ่งค่ะ ตอนรอตอนนี้ ถือว่าเป็นช่วงเวลาที่กดดันมาก เพราะมีคุณแม่อีกหลายท่านมานอนรอเรียงๆๆ กัน และยังมี 5-6 คนที่เจ็บท้องรอคลอดที่จะร้องโอดโอย ก็รวมกันในห้องนี้ค่ะ v_v" เมื่อถึงเวลาที่คุณหมอสูติฯเริ่มมาทำงาน ก็มีคุณแม่เริ่มเข็นเตียงออกไปๆ พร้อมทั้งได้ยินเสียง อุแว๊ๆ ดังแว่วๆ มา
        และแล้วก็ได้เวลาค่ะ เมื่อมีพยาบาลมาขานชื่อ "ปนัดดา พนมศักดิ์" จากนั้นก็มาช่วยถือขวดน้ำเกลือไปสู่บริเวณหน้าห้องผ่าตัด ขณะที่นอนรอที่หน้าห้องคลอด คุณพยาบาลก็มีแผ่นคู่มือที่อธิบายขั้นตอนการผ่าคลอดพร้อมทั้งภาพประกอบให้อ่านอย่างละเอียด ขั้นตอนไม่มาก เริ่มที่บล็อคหลัง เมื่อเริ่มชาก็จะใส่สายสวนปัสสาวะ จนชาถึงระดับเอว (ใช้เวลาไม่เกิน 10 นาที) และวิสัญญีแพทย์เทสต์แล้วว่าไม่เจ็บ ก็จะเริ่มการผ่าตัดค่ะ ใช้เวลาสั้นๆ โดยไม่รู้สึกเจ็บใดๆ มีเพียงอาการหายใจติดขัดเล็กน้อย ก็ได้ยินคุณพยาบาลผู้ช่วยพูดคนแรกเลยค่ะ "ผิวเป็นสีชมพูเลยค่ะ อุ๊ย ดูแก้มสิ" แล้วก็ตามด้วยเสียงลูกร้องค่ะ "อุ๊แว๊ๆๆ" เสียงดีมากๆ เลยค่ะ พอมองไปก็เห็นคุณหมอเด็กกำลังอุ้มน้องมูจิเช็ดตัทำความสะอาด ไม่นาน คุณหมอก็อุ้มน้องมาให้คุณแม่ดูค่ะ ลูกน่ารักมากๆ คุณแม่รู้สึกซาบซึ้ง น้ำตามาจากไหนไม่รู้ค่ะ คุณแม่ทักทายลูกแต่ลูกก็ยังหลับตาพริ้มอยู่ค่ะ ..คุณหมอแจ้งว่า จะดูแลลูกอยู่ที่แผนกหลังคลอดนะคะ เมื่อการผ่าตัดเรียบร้อยแล้วคุณแม่ถึงจะตามมา ก็โอเค คุณหมอธีรภัทรก็เย็บๆๆๆๆๆ ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จเรียบร้อยค่ะ